Moje ręce są puste,

Jak apostołów, gdy bez trzosa ruszali w drogę.

Jak pasterzy, gdy w pośpiechu biegli do żłóbka.

Jak księdza Sopoćki, gdy światu niosąc lampę Miłosierdzia, sam kroczył w ciemnościach.

Moje ręce są puste.