Każdy mógłby czasami napisać wiersz,
Choć taki malutki, nie potrafiący jeszcze chodzić,
Wiersz raczkujący.
Śliniący się, lecz bez śliniaczka.
Pijący mleczko z butelki.
Nieumiejący pogryźć stałego pokarmu,
Wiersz bez zębów.
Lepszy taki wierszyk
Niż pustka trawiąca duszę i umysł.
Wiersz niemowlak –
Co nie potrafi jeszcze mówić.
Jako osoba, która z nieukrywaną pasją podchodzi do blogowania, zastanawiam się, czy posiadasz jakieś nietypowe rytuały przed rozpoczęciem pisania posta? Może to coś, co sprawia, że twoje teksty są wyjątkowe?
Cisza, spokój i kawa z kawałeczkiem chałwy to mój przepis na udane blogowanie. Nie zaszkodzi też oczytanie i refleksyjny nastrój, a do tego wszystkiego korzystny biometr, choć i w deszczu czasem dobrze się pisze. Pozdrawiam